Latem większy nacisk nakładam na nawadnianie.
Przyrządzam różne napoje, ale jednym z moich ulubionych jest ziołowy.
Idealnie nawadnia, dodaje witalności.
Moja propozycja>>>>
Litrowy dzbanek wody
1 łyżeczka kolagenu w proszku
2 plastry cytryny
plaster pomarańczy
2 gałązki świeżego cząbru
2 gałązki świeżego oregano
Gałązka świeżej mięty!
Oczywiście, zamiast tych ziół można dać melisę, tymianek, więcej mięty, plasterki ogórka, arbuza..
Dlaczego stawiam na oregano i cząber?
SĄ DOBRE DLA NASZEGO BRZUSIA!
Poczytajcie>>>
Oregano jest doskonałym źródłem błonnika i witamin A, E, C i K. Witamina A pomaga utrzymać układ odpornościowy, a także wspomaga zdrowie wzroku. Witamina C i E działają antyoksydacyjnie, chroniąc komórki. Witamina K pomaga w krzepnięciu krwi. Oregano zawiera dużo kwasu foliowego, żelaza, wapnia, magnezu i witaminy B6. Te składniki odżywcze pomagają w tworzeniu bloków budulcowych DNA i RNA, zapobieganiu anemii i optymalnym funkcjonowanie mózgu.
Oprócz tego oregano zawiera również potas, mangan i miedź. Posiada wysoką zawartość przeciwutleniaczy, które pomagają neutralizować wolne rodniki. Zawiera luteinę, kryptoksantynę i zeaksantynę. Leczniczo jest skuteczny w leczeniu przeziębień, grypy, niestrawności i regulacji cyklu miesiączkowego. Jako okład stosowany jest jako środek wspomagający ból mięśni i egzemę. Liście i kwiaty są łagodnymi stymulantami, które zwiększają przepływ żółci z woreczka żółciowego do jelit, a także wspomagają trawienie i zapobiegają powstawaniu gazów. Więcej macie TUTAJ
Poza aromatycznym smakiem i zapachem cząber charakteryzuje także bogactwo cennych składników, jak np. flawonoidy, garbniki (np. tanina), witamina C, sole mineralne (np. cynku, magnezu czy potasu), kwas rozmarynowy, kawowy i karnozowy. Olejki eteryczne zawarte w liściach cząbru to m. in. karwakrol, p-cymen, alfa-thujen, terpinen, beta-mircen i tymol.
Ze względu na obecność wymienionych substancji, cząber ma szerokie zastosowanie w medycynie i lecznictwie. Pomaga w przypadku biegunek, wzdęć, niestrawności i zapalenia przewodu pokarmowego. Hamuje rozwój bakterii takich jak paciorkowce czy gronkowce, ogranicza rozwój drożdżaków oraz wirusów. Ma działanie przeciwkaszlowe i antyseptyczne, likwiduje katar. Przynosi bardzo szybką ulgę w przypadku ukąszeń owadów, łagodzi stany zapalne skóry. Wpływa także na wzrost poziomu testosteronu, stąd też pomaga w przypadku dysfunkcji seksualnych u mężczyzn.
Mięta charakteryzuje się właściwościami bakteriobójczymi, przeciwutleniającymi, przeciwwirusowymi, przeciwgrzybiczymi, przeciwzapalnymi, żółciopędnymi, znieczulającymi, obniża ciśnienie krwi, pobudza również apetyt (dlatego zaleca się picie naparu z mięty przed posiłkiem osobom wykazującym brak apetytu) i wydzielanie soków trawiennych. Ułatwia trawienie tłustych potraw. Mięta polecana jest w reumatoidalnym zapaleniu stawów, stymuluje też układ odpornościowy. Jest pomocna w terapii: skurczów górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz dróg żółciowych, niestrawności, zaburzeń wydzielania soków trawiennych i żółci, nieżytu żołądka, nudności czy wymiotów. Badania wykazały, że spożywanie mięty wiąże się ze zmniejszeniem skurczy mięśni dwunastnicy, jelita czczego oraz okrężnicy, łagodzi równocześnie odczuwany z tego powodu ból. Ponadto mięta przynosi ulgę we wzdęciach i zespole jelita drażliwego, wspiera leczenie nieżytów górnych dróg oddechowych, kaszlu, zapalenia oskrzeli i stanów zapalnych błony śluzowej jamy ustnej. U dzieci mięta pomaga zwalczać kolki. Ponadto działa moczopędnie i odkażająco na drogi układu moczowego.
